[Σπάνιες Ηχογραφήσεις - Μεγάλες Ερμηνείες]
Με Αφορμή ένα Δίσκο
Benjamin Britten
1. Songs for the Chinese, Op. 58
2. Folk Songs arrangements
3. Second Lute Song of the Earl of Essex, from “Gloriana”
Julian Bream (Guitar) & Peter Pears (Tenor)
ΑΚΟΥΣΤΕ:
B. Britten: Songs for the Chinese, Op. 58
(youtube playlist)
B. Britten: Folk Songs arrangements
(youtube playlist)
B. Britten: Second Lute Song of the Earl of Essex
(from the opera “Gloriana”)
Όλα Τα Μέρη της Ηχογράφησης
Benjamin Britten (1913 – 1976)
Songs from the Chinese, Op. 58
1. The Big Chariot
2.The Old Lute
3. The Autumn Wind
4. The Herd-Boy
5. Depression
6. Dance Song
Folk Songs arrangements
7. Master Kilby
8. The Shooting of his Dear
9. Sailor-Boy
10. I will give my Love an Apple
11. The Soldier and the Sailor
12. Second Lute Song of the Earl of Essex from “Gloriana”
Sir William Turner Walton (1902 – 1983)
Anon. in Love
13. Fair would I change that Note
14. O Stay, Sweet love
15. Lady, when I behold the Roses
16. My love in Her Attire
17. I Gave Her Cakes and I gave her Ale
18. To Couple is a Custom
Matyas Selber (arr.) (1905 – 1960)
Four French Folk Songs
19. Reveillez-vous
20. J’ ai descendu
21. Le Rossignol
22. Marguerite, elle est malade
Peter-Racine Flicker (1920 - 1990)
23. O Mistress Mine
Χαρακτηριστικά ηχογράφησης : (CD) RCA (Julian Bream Edition) (21 Μαϊου 1996)
JULIAN (ALEXANDER) BREAM
(15 Ιουλίου 1933, Battersea, London, England)
Μεγαλωμένος με την μουσική, μιας και ο πατέρας έπαιζε jazz κιθάρα σε ένα συγκρότημα που είχε ιδρύσει για προσωπική ευχαρίστηση, ήλκετο από το στυλ του μεγάλου κιθαρίστα Django Reinhardt. Ο πατέρας είναι εκείνος που τον προτρέπει να αφήσει μία πολλά υποσχόμενη σταδιοδρομία σαν αθλητής του κρίκετ και να αρχίσει να μελετά πιάνο, ενώ στα έντεκα του, δέχεται σαν δώρο από τον πατέρα του, την πρώτη του κιθάρα. Σαν παιδί θαύμα, κερδίζει στα δώδεκα του χρόνια (1945) το πρώτο βραβείο ως πιανίστας, γεγονός που του εξασφαλίζει μία υποτροφία για σπουδές πιάνου και τσέλο στο Royal College of Music στο Λονδίνο. Την ίδια χρονιά, ο δραστήριος πατέρας του, τον παρουσιάζει στον Dr. Boris Perott, πρόεδρο της London Philharmonic Society of Guitarists από τον οποίο ο Bream διδάσκεται τα μυστικά της κιθαριστικής τέχνης για ένα περίπου χρόνο. Ακολουθεί η γνωριμία του με τον Andre Segovia. Η πρώτη του επίσημη εμφάνιση ως κιθαριστή, λαμβάνει χώρα στο Wigmore Hall το 1951. Από το 1952 έως το 1955 κατατάσσεται στον βρετανικό στρατό, ενώ ακολουθούν ηχογραφήσεις για το ραδιόφωνο και εμφανίσεις στην τηλεόραση. Το 1955 ξεκινά περιοδείες στην Ευρώπη, ενώ το 1958 τον συναντάμε να δίνει ρεσιτάλ σε πόλεις της αμερικανικής ηπείρου, την Άπω Ανατολή, την Ινδία, παραδίδοντας παράλληλα και μαθήματα masterclasses. Ηχογραφεί αποκλειστικά για την RCA ενώ οι πολυάριμθες ηχογραφήσεις του, χαρίζουν τον τίτλο του περισσότερο ακουσμένου καλλιτέχνη στον κόσμο. Το 1963 και το 1966 του απονέμεται το βραβείο Grammy ενώ το 1968 του απονέμεται το Βραβείο Edisson και το 1962 αποδέχεται τον τίτλο του Ιππότη από τον Βασιλικό οίκο της Μ. Βρετανίας.
Για τον Bream έγραψαν έργα πολλοί συνθέτες τα οποία και του τα αφιέρωσαν, όπως ο Benjamin Britten, William Walton, Hans-Werner Henze, Peter-Racine Fricker, Richard-Rodney Bennett, Malcolm Arnold, Alan Rawsthome, Lennox Berkeley και Michael Tippett.
Διάσημος συνεργάτης του υπήρξε ο κιθαριστής John Williams με τον οποίο έχουν ηχογραφήσει τρεις δίσκους και έχουν συμπράξει σε αμέτρητα ρεσιτάλ.
PETER (NEVILLE LUARD) PEARS
(22 Ιουνίου 1910 Farnham Surrey, England)
(3 Απριλίου 1986, Aldeburgh, England)
Από τους διασημότερους άγγλους τενόρους του αιώνα που μας πέρασε αλλά και αξιόλογος οργανίστας. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο εκκλησιαστικό όργανο στο Hertford College της Οξφόρδης. Μεταξύ 1933 και 1934 μελετά τραγούδι στο Royal College of Music ενώ το 1945 συνεργάζεται με την English Opera Group. Διακρίνεται ως ερμηνευτής lied, ενώ αξεπέραστες είναι και οι ερμηνείες του στο ρόλο του Ευαγγελιστή στα Πάθη του J. S. Bach. Βασικός τενόρος στο Covent Garden, τραγούδησε όμως και σε όλα τα διάσημα λυρικά θέατρα της Ευρώπης και της Αμερικής. Την πρώτη του εμφάνιση στην Metropolitan Opera πραγματοποίησε τον Οκτώβριο του 1974 σαν Aschenbach στην Όπερα Death in Venice.
Υπήρξε για πάνω από σαράντα χρόνια συνεργάτης, συνοδοιπόρος και σύντροφος του Benjamin Britten, ο οποίος και του αφιέρωσε πολλά έργα του, περιλαμβανομένου και του Peter Grimes. Συνεργάσθηκαν επίσης στην δημιουργία του Όνειρου Θερινής Νυχτός όπου ο Pears υπήρξε συνδημιουργός του λιμπρέτου.
Ο Pears με τον Britten γνωρίστηκαν το 1934 όταν ακόμα ο Pears ήταν μέλος των BBC Singers. Δεν τους ένωσε από την αρχή δυνατή φιλία, μέχρι που ο Peter Burra, φίλος του Pears σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα. To 1937 δίνουν μαζί ένα ρεσιτάλ στο Balliol College της Οξφόρδης στα πλαίσια ενός προγράμματος αφιερωμένου στο ισπανικό εμφύλιο. Ταξιδεύουν μαζί και δίνουν ρεσιτάλ στην Ευρώπη και την Αμερική, ενώ μετά την ολοκλήρωση των περιοδειών αυτών ο Pears ερμηνεύει τα Michelangelo Sonnets στο Wigmore Hall με τεράστια επιτυχία, τόση, που προτείνεται από την EMI να τα ηχογραφήσει για λογαριασμό της.
Σε πολλές από τις όπερες του Britten τραγούδησε τον βασικό ρόλο του τενόρου στις επίσημες πρώτες των έργων. Μαζί μελέτησαν την αρχαία αγγλική φωνητική μουσική.
Πέθανε δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του Britten από καρδιακή ανακοπή.
Δημήτρης Κυπραίος
Ιούλιος 2018
https://www.facebook.com/dimitris.kipreos
Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας
(Η επιμέλεια του κειμένου είναι ευθύνη του αρθρογράφου)